Ονούφριος Κληρίδης 17 ετών, εξ Αγίου Θεοδώρου Αγρού
Ο πρώτος Νεκρός στην Εθνικολαϊκή Εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931. Γεννημένος το 1914, στον Άγιο Θεόδωρο του Αγρού, μετακόμισε στη Λευκωσία όπου και έλαβε τη βασική του μόρφωση. Εργαζόταν σε ένα καφενείο και παράλληλα ασχολείτο με τον αθλητισμό, γραμμένος στο σωματείο του ΑΠΟΕΛ
Όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι του νησιού ακολούθησε το πλήθος που έφτασε στο Κυβερνείο εκείνη τη μέρα. Ήταν ο πρώτος που έπεσε νεκρός ακριβώς μπροστά από το Κυβερνείο, μόλις οι Βρετανοί άνοιξαν πυρ. Αιμόφυρτο τον μετέφεραν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου και εξέπνευσε την επόμενη μέρα. Η κηδεία του στις 23 Οκτωβρίου μετετράπη σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο με μπροστάρη τον Αρχιεπίσκοπο, το ιερατείο, πολιτικούς, τον Δήμαρχο Λευκωσίας αλλά και πλήθος κόσμου. Μέχρι σήμερα είναι η μεγαλύτερη μαζική διαμαρτυρία σε κηδεία που έγινε στην Κύπρο.
Ήρωας Γεώργιος Νικοδήμου πεσόντας κατά τη τουρκική εισβολή 1974
Ο ήρωας Ιωάννου Γεώργιος του Νικόδημου γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1956 στον Άγιο Θεόδωρο Αγρού. Ορφανός από πατέρα από την ηλικία των 2 χρόνων.
Ο Γεώργιος Νικοδήμου τελείωσε το δημοτικό σχολείο και μπήκε στη βιοπάλη. Εργαζόταν μέχρι τα 18 του χρόνια στη Λεμεσό. Το Γενάρη του 1974 κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά. Μετά τη βασική του εκπαίδευση πήρε μετάθεση για το 281 Τ.Π. που έδρευε στη Μύρτου.
Στις 6 Αυγούστου στο Αγριδάκι σε μια ανελέητη επίθεση και σφυροκόπημα από όλμους, ο Γιώργος βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Η κάννη του Μπρεν που κρατούσε πυρακτώθηκε. Ο Γιώργος δεν λύγισε, έδωσε μια άνιση μάχη με τις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού. Εκεί έπεσε στο πεδίο της μάχης. Εκεί έπεσε στις επάλξεις υπέρ βωμών και εστιών, κτυπημένος από βλήμα όλμου.
Αγνοούμενος Γιαννάκης Ιωάννου του Θεοδόση
Ο Γιαννάκης Ιωάννου του Θεοδόση γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου το 1944 στον Άγιο Θεόδωρο Πιτσιλιάς.
Γαλουχημένος με τα νάματα του ελληνισμού και του χριστιανισμού, οι πράξεις του την ώρα της κρίσης, ήταν προδιαγεγραμμένες.
Ο Έφεδρος Λοχίας Ιωάννης θεοδόση Ιωάννου σύμφωνα με μαρτυρίες από στρατιώτες του λόχου του αναφέρουν:
– « την ώρα της μάχης είδαμε ένα τραυματισμένο στρατιώτη αλλά λόγο του ότι Τούρκοι στρατιώτες ήταν πολύ κοντά μας τραπήκαμε σε φυγή»
…Ο Ιωάννου όμως πήγε προς τον τραυματισμένο στρατιώτη που ήθελε βοήθεια !» Όχι δεν έρχομαι» είπε «εν κρίμα ο μιτσής».
Έκτοτε η τύχη του αγνοείται. Χάθηκε κατά την περίοδο της δεύτερης Τουρκικής εισβολής, στις 14 Αυγούστου στη περιοχή Μιας Μηλιάς με τον τότε Ταγματάρχη της Εθνικής Φρουράς Τάσο Μάρκου.
